วันที่ 23 กันยายน 2568 ผู้สื่อข่าวรายงานว่า นายเซีย จำปาทอง สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร (ส.ส.) ระบบบัญชีรายชื่อ พรรคประชาชน โพสต์เฟซบุ๊กถึงการประชุมสภาผู้แทนราษฎร พิจารณาร่างพระราชบัญญัติ (พ.ร.บ.) คุ้มครองแรงงาน (ฉบับที่ ..) พ.ศ. …. โดยระบุว่า จับตา พ.ร.บ.คุ้มครองแรงงานฯ 2 ฉบับ เตรียมเข้าสภาฯ สัปดาห์นี้ (วันพุธที่ 24 กันยายน 2568) หลังจากเลื่อนการพิจารณาจากสัปดาห์ที่แล้ว ขอเชิญชวนพี่น้องประชาชนและคนทำงานทุกคนติดตามการพิจารณากฎหมาย เพื่อสิทธิของคนทำงานทุกคน ประกอบด้วย

1.ร่าง พ.ร.บ.คุ้มครองแรงงาน (ฉบับที่ …) พ.ศ. … เสนอโดย นายจรัส คุ้มไข่น้ำ ส.ส.ชลบุรี เขต 8

2.ร่าง พ.ร.บ.คุ้มครองแรงงาน (ฉบับที่ …) พ.ศ. … เสนอโดย น.ส.วรรณวิภา ไม้สน ส.ส.บัญชีรายชื่อ

สำหรับจุดเด่นของร่าง พ.ร.บ.คุ้มครองแรงงาน ฉบับแรก เป็นการกำหนดเวลาทำงาน วันหยุด และสิทธิลาหยุดพักผ่อนประจำปีของลูกจ้างให้มีมาตรฐาน เพื่อยกระดับคุณภาพชีวิตและคุ้มครองสิทธิขั้นพื้นฐานของแรงงาน โดยมีข้อเสนอ ได้แก่

1.เวลาทำงานไม่เกิน 40 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ เว้นแต่งานที่อาจเป็นอันตรายต่อสุขภาพและความปลอดภัยตามที่กำหนดในกฎกระทรวง ต้องไม่เกิน 35 ชั่วโมงต่อสัปดาห์

2.วันหยุดประจำสัปดาห์ไม่น้อยกว่า 2 วัน ระยะห่างกันไม่เกิน 5 วัน

3.ลูกจ้างซึ่งทำงานติดต่อกันครบ 120 วัน มีสิทธิลาหยุดพักผ่อนประจำปีไม่น้อยกว่า 10 วันทำงาน

ส่วนร่าง พ.ร.บ.คุ้มครองแรงงานฯ ฉบับที่ 2 ฉบับวันลา มีหลักการคือยกระดับคุณภาพชีวิตคนแรงงาน คุ้มครองศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ และสร้างความเท่าเทียมในการจ้างงานให้เกิดขึ้น โดยมีข้อเสนอ ได้แก่

1.กำหนดให้การจ้างงานมีความเท่าเทียมในทุกด้าน นายจ้างปฏิบัติต่อลูกจ้างอย่างเท่าเทียมกันโดยไม่เลือกปฏิบัติ

2.ลูกจ้างผู้หญิงมีสิทธิลาเนื่องจากมีประจำเดือน ไม่เกิน 3 วันต่อเดือน โดยไม่ให้ถือเป็นวันลาป่วยและไม่นับรวมวันหยุดที่มีในระหว่างลา

3.ลูกจ้างมีสิทธิลาไปดูแลบุคคลในครอบครัวหรือบุคคลใกล้ชิด ไม่เกิน 15 วันทำงานต่อปี กรณีที่ลาตั้งแต่ 5 วันทำงานขึ้นไป นายจ้างอาจให้ลูกจ้างแสดงใบรับรองแพทย์หรือใบมรณบัตรของบุคคลที่ลูกจ้างลาไปดูแล

4.นายจ้างต้องกำหนดให้มีสถานที่ที่เหมาะสมและอุปกรณ์ต่างๆ เพื่อให้ลูกจ้างสามารถให้นมบุตรหรือบีบเก็บน้ำนมในที่ทำงานไม่น้อยกว่า 2 ครั้ง ครั้งละ 30 นาที ในช่วง 8 ชั่วโมงของการทำงาน ตลอดระยะเวลาอย่างน้อย 1 ปีหลังคลอด

ทั้งนี้ พรรคประชาชนยังได้ระบุถึงปัญหาและที่มาซึ่งนำไปสู่การยื่นแก้ไขร่าง พ.ร.บ.คุ้มครองแรงงานฯ ทั้ง 2 ฉบับว่า ระบบสวัสดิการและคุ้มครองแรงงานของไทยในปัจจุบันยังไม่ครอบคลุมแรงงานทุกคน ท่ามกลางเศรษฐกิจที่ผันผวน แรงงานกว่า 30 ล้านคน ยังคงเผชิญความไม่เป็นธรรมหลายประการ โดยเฉพาะการทำงานเกินเวลาโดยไม่มีค่าตอบแทนที่เหมาะสม จึงสมควรกำหนดระยะเวลาทำงาน วันหยุดประจำสัปดาห์ และสิทธิลาหยุดพักผ่อนประจำปีของลูกจ้างให้มีมาตรฐาน เพื่อยกระดับคุณภาพชีวิตและคุ้มครองสิทธิขั้นพื้นฐานของแรงงาน

รวมถึงแรงงานเป็นหัวใจสำคัญในการขับเคลื่อนเศรษฐกิจ แต่ระบบสวัสดิการและคุ้มครองแรงงานของประเทศไทยในปัจจุบันยังไม่ครอบคลุมแรงงานทุกคนอย่างเพียงพอ ส่งผลให้คนทำงานมีภาระ ข้อจำกัด และความเสี่ยงทั้งในการทำงานและการดำเนินชีวิต จึงสมควรยกระดับคุณภาพชีวิตของผู้ใช้แรงงาน คุ้มครองศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ และสร้างความเท่าเทียมในการจ้างงานให้เกิดขึ้นจริง